کد مطلب:33925 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:185
«عبدالعظیم حسنی» اعتقادات خود را بر امام هادی (ع) عرضه كرد و آن حضرت وی را تایید فرمود. در این خبر آمده است كه وقتی جناب «عبدالعظیم حسنی» خدمت امام هادی (ع) رسید تا اعتقادات خود را عرضه بدارد، حضرتش به او فرمود: «مرحبا بك یا اباالقاسم، انت ولینا حقا.» (آفرین بر تو ای ابوالقاسم، تو بحق از دوستان مایی).[2]. این عالم بزرگ و شریف از سه امام بزرگوار، حضرت رضا، حضرت جوادو حضرت هادی علیهم السلام حدیث روایت كرده است و او راوی احادیثی بسیار است.[3]. «عبدالعظیم حسنی» از چنگ ستمگران عباسی گریخت و وارد شهر ری شد و در سرداب منزل یكی از شیعیان مخفی گردید و مدتها در آنجا مخفی و بهعبادت مشغول بود. وی به علت بیماری درگذشت و هنگامی كه او را برای غسل دادن برهنه كردند در جیب او نامه ای یافتند ه وی در آن نامه اسامی پدران خود را نوشته و خود را معرفی كرده بود.[4]. از جمله تالیفات او كتاب الیوم و اللیله و خطب امیردلمومنین علیه السلام بوده كه متاسفانه هر دو از دست رفته است.[5].
تالیف «سید ابوالقاسم عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن الحسن بن زید بن الحسن ابن علی ابن ابی طالب علیه السلام» كه یكی از شخصیتهای برجسته و جلیل القدر اهل بیت و سادات كرام در علم و علم و عمل و اجتهاد و ورع بوده است. «عبدالعظیم حسنی» از مشایخ حدیث و از پارسایان و پرواپیشگان زمان خود شمرده شده و عدالت و وثوق او بر همگان روشن بوده است.[1].